12 taggars muskelkraft:

Eg har vore her i ein liten skog ved Bulken tallause gonger. Skogen er som mange liknande stader i Voss med bratte skråningar inn mot opne grasdekte innmarksområde. Dette er ynda plass for hjorten å leva om vinteren med lett tilgang til mat. Alltid ser eg ferske spor der han har gravd fram gras under snøen på bakkane eller beita på gamle restar av rundballehøy. Ofte har eg sett berre snurten av han der han stikk avgarde og er borte. Hjorten er eit skumringsdyr som held seg skjult på dagtid. Denne gongen møter eg han i fullt dagsljos. Oppe på ein haug i skogen ser eg eit stort gevir som stikk fram. Ver og vind er gunstig og eg kjem meg innpå. Ca 30 m unna meg ligg ein fantastisk flott kronhjort og tygg drøv og kviler. No ser eg enno ein liggjande like ved og så kjem ei kolle (hodyr) spaserande. Brått reiser dei seg og er på vakt, har dei oppdaga meg ? Dei går litt omkring og speidar og eg får verkeleg studert dei to store bukkane med 10 og 12 taggar på gevira. Så trekkjer dei seg lenger innover i skogen og vert borte. Eg har fått ein halvtimes oppleving og bilde av hjort som eg aldri kjem til å gløyma.

 

Fakta om hjorten: Ein hjortebukk veg ca. 120-150 kg, men kan koma opp mot 235 kg. Hindene (hodyr)veg 80-120 kg. Brunst og paring er i oktober, då ein kan høyra kraftige brøl frå bukken. Hjorten gjer skade i hagar, på frukttre og skog. Han lagar hol i rundballar. Hjorten er svært sky og forsvinn ved den minste mistanke om fare. Bukkene utvikler gevir som blir i snitt en halv meter langt. Dei feller det på våren. Hjå vaksne bukker formar geviret seg som ei krone, noko som gjev disse bukkene tilnavnet kronhjort. Voss er ein av dei største hjortekommunane i fylket. Det vart skote 470 hjortar på Voss i 2008.

 

 

Eksplosiv auke:

Funn frå Skipshelleren i Vaksdal kommune viser at hjort utgjorde ein vesentleg del av føda for dei som heldt til der for ca 7000 år sidan. Det har vore spekulert på årsakene til den store auken i hjortestamma på Vestlandet. Regulering av jakttida og fråvær av naturlege fiendar er noko av årsaka. Det viktigaste er sannsynlegvis at husdyrbeiting i skog og mark er mykje mindre enn før, og at det er mykje meir mat til rådvelde for hjorten.

I følgje opplysningar frå eldre jaktstatistikk vart det frå 1892 og fram til krigsutbrotet i 1940 skote mellom 10 og 40 hjortar for året i Hordaland. I 1957 vart det for fyrste gong skote over 100 dyr og i 1976 vart det felt heile 1042 hjortar. Etter den tid har det berre gått ein veg og i 2007 vart det felt heile 4956 hjortar. Fyrstehandsverdien av kjøtverdien frå hjortejakta i 2007 var rekna til omlag 14,6 mill. i Hordaland.

 

Bildetekst:

12 taggars kronhjort på ca 200 kg er litt av ei oppleving i vinterskogen.

Ein 12 taggar, 10 taggar og ei kolle inne i skogen. Eit sjeldan syn å sjå samstundes.